Florian

Dawno, dawno temu... W zamierzchłych czasach lat 90, za szybą akwarium siedział on - Florian. Wredzizna jakich mało. Był niesamowicie złośliwy. Po wypuszczeniu z akwarium uciekał z prędkością światła (szczególnie, gdy akurat dzwonił telefon), regularnie niszczył meble skorupą, ale to nie było najgorsze... 

Kojarzycie dźwięk skrobania paznokciem o tablicę szkolną? - o tak!, takie właśnie dźwięki towarzyszyły Florianowi podczas jego pobytu w akwarium. Rysowanie szyby zaczynało się wieczorem, gdy zgasły wszystkie światła. A może chwilkę później - wtedy, kiedy wszyscy domownicy zaczynali odpływać w ramiona Morfeusza... On miał to dokładnie wyliczone - dobrze wiedział kiedy zaatakować hałasem. Były plany (i tu proszę obrońców praw zwierząt o opuszczenie linijki), żeby Floriana w takim momencie wyrzucić przez okno razem ze skorupą. Ale kończyło się na chowaniu go na noc do szuflady. Po kilku takich ekscesach, kiedy hałas niszczył psychikę wszystkich, wymyślono iż najlepszą metodą będzie sprezentowanie Florianowi kapcia - takiego zakopiańskiego, podbitego wełną. Misja zakończyła się sukcesem - wstręciuch dalej drapał, ale w kapciu niczego nie było słychać. W efekcie praktycznie skorupa zlała się z kapciem i wszyscy goście, którzy mieli zaszczyt zobaczyć Floriana dziwili się cóż to za zwierze...

Opisana historia wydarzyła się naprawdę, choć aktualnie brak na to dowodów. Ponoć zdjęcie Floriana w kapciu gdzieś krąży po świecie i stanowi przedmiot zainteresowania kryptozoologów.
Sam Florian natomiast, wiele lat temu został sprzedany wraz z akwarium i kapciem pewnej niczego nieświadomej rodzinie...

(tym razem obiecałam sobie, że i serduszko, i żółw nie będą machnięte, 

a wykonane porządnie ze wzorów - niestety między planami a rzeczywistością 

w moim wypadku zwykle jest duuuuża przepaść)