Ślimacza serwetka

Ślimacza serwetka (ślimacza - od ślimaczego tempa - przyp. red. z poprz. post. :-D). Zobaczyłam ją u Bean na blogu i stwierdziłam, że może się spodoba mojej Księgowej, do której to, na kurs jutro idę. Serwetkę robiłam ponad tydzień, a to stanowczo za długo, jak na jedną pracę. Cierpliwość mi się kończyła, szczególnie, że po wyszydełkowaniu ponad 1/3, musiałam pruć wszystko do zera, bo się pomyliłam w początkowych obliczeniach...

 Dodatkowo pojawił się ogromny stres związany z wystarczalnością nici (!). No bo, co tu zrobić, jakby się skończyła? Miałabym jechać i szukać takiej samej w pasmanterii, albo co gorsza zamawiać przez Internet i czekać - o nie, to było nie do pomyślenia! Więc z duszą na ramieniu i w dużym skupieniu (żeby się po raz kolejny nie pomylić) wymęczyłam, i jest (jeszcze nie ponaciągana, tak jak być powinna, ale do jutra myślę, zdążę ją przygotować):

nici: Muza 20 (motek starczył na serwetkę prawie-koniakowską, tą i jeszcze troszeczkę zostało)

szydełko: 1

wzór: z bloga Bean

A tak swoją drogą, to od kilku dni opanowała mnie dekupażowica - choroba objawiająca się ciągłym wyszukiwaniem przedmiotów, które można udekorować, malowaniem, wycinaniem i klejeniem. Efekty wkrótce :-D

Udanego weekendu Wam życzę! (mój będzie wybitnie nastawiony na edukację w kierunku rachunkowości i projektowania w CADzie... więc idę jeszcze podekupażować... póki mogę :)).

 AKTUALIZACJA---> Tak teraz wygląda serwetka (trochę krzywe zdjęcie mi wyszło, ale się spieszyłam):