Miski jako cedzaki do makaronu i czytelniczy luty

Z rozpędu wykonałam jeszcze jedną szydełkową miskę. Tym razem melanżowo-fioletowo-kremową. Tak, jak Maciek napisał w komentarzach - dzięki lakierowi akrylowemu, miska dobrze sprawdza się jako cedzak do makaronu! ;)

A tak poważnie, to nie testowałam jej pod tym kątem, ale...

Zastosowałam lakier akrylowy firmy Vidaron. Spełnia on normę dotyczącą bezpieczeństwa zabawek. Chętnie bym przeczytała wytyczne tej normy, niestety dostęp do niej jest płatny. Udało mi się jednak znaleźć informacje, że określono tam limity zawartości pierwiastków w farbach i lakierach, stosowanych w zabawkach, które mogą trafić w ręce (i usta) dziecka. Skoro ten lakier spełnia takie warunki, to podejrzewam, że moje miski mogły by być zastosowane jako cedzaki, bez szkody dla makaronu i mojego żołądka ;)

Na razie jednak lakierowane szydełkowce spełniają funkcję pojemników na zdekupażowane jajka:

szydełko: 1,5

Kordonek z Nowej Soli

wzór: z bloga Ani Adamus

13/52 jajka decoupage (na razie ozdobiłam 18 jaj) 

@Paulyntolyna: Miski usztywniam na takim pojemniku (śr. ok. 23cm, wys. ok. 12 cm - mogł by być trochę szerszy). 

Jeszcze szybko i minimalistycznie - czytelniczy luty :)

Ten miesiąc upłynął mi pod hasłem hard science-fiction ;) Nie było łatwo. Mimo, że na końcu każdej książki Peter Watts tłumaczył od strony naukowej wykorzystanie danego pomysłu, nie raz musiałam sięgnąć do Wikipedii. Same opowieści były ciekawe, a przy okazji zapewniały nieustanne ćwiczenie szarych komórek :) Poza powieściami Wattsa przeczytałam jeszcze dwie książki innych autorów.

Po kliknięciu na "źródło okładki" otwiera się strona "Lubimy czytać" z opisem książki.

4. "Ślepowidzenie" Peter Watts, sci-fi, 408 stron
          źródło okładki

Motyw główny: pierwsze spotkanie z obcymi.

Jeszcze takiej książki nie czytałam. Napisana niełatwym językiem, wymagająca od czytelnika ciągłego skupienia, ale przy okazji błyskotliwa i nieprzewidywalna. Porusza wiele tematów z pogranicza nauki i filozofii, zadaje pytania dotyczące samoświadomości, inteligencji, wiary i moralności. Ocena: 9/10

5. "Echopraksja" Peter Watts, Sci-fi, 352 strony
        źródło okładki

Motyw główny: ciąg dalszy "Ślepowidzenia", wizja przyszłości.

W drugiej części "Ślepowidzenia", przyzwyczaiłam się już trochę do niełatwego w odbiorze stylu pisarza. Było równie ciekawie - naukowo i filozoficznie. Ocena: 9/10  

6. "Zaginiony symbol" Dan Brown, kryminał (?), 624 strony

        źródło okładki

Motyw główny: tajemnice Masonów.

Tę książkę przeczytałam do końca tylko dlatego, że nie miałam ani szydełka, ani komputera, ani innej książki pod ręką. Bardzo przewidywalna akcja, trywialna fabuła, konstrukcja powieści identyczna, jak w przypadku "Kodu...", banalne zagadki. Nie polecam. Ocena: 2/10

7. "Metro 2034" Dmitry Glukhovsky, Sci-fi, 496 (?) stron 
        źródło okładki

Motyw główny: postapokaliptyczna wizja świata.

Książka "Metro 2033" zrobiła na mnie pozytywne wrażenie, dlatego z chęcią sięgnęłam po drugą część. Niestety, pisarz chyba chciał sobie dorobić na fali popularności "Metra 2033" i gry "Stalker". Czytając, czułam się oszukana - powieść była o niczym. Przez 500 stron (wygląda na to, że książka miała wyglądać na grubą, bo tak faktycznie, na jednej stronie, można by było upchnąć dwie) czekałam na ciekawą akcję, ale się nie doczekałam. Nuuuda. Ocena: 2/10

8. "Rozgwiazda. Trylogia Ryfterów", Peter Watts, Sci-fi, 368 stron

         źródło okładki

Motyw główny: życie na stacji badawczej znajdującej się na dnie Pacyfiku.

Wizja Petera Wattsa znów mnie wciągnęła. Tak bardzo, że musiałam przebrnąć przez nią od początku do końca. W 5 godzin. A to była była dopiero pierwsza część trylogii. Ocena: 9/10

9. Wir. Trylogia Ryfterów" Peter Watts, Sci-fi, 392 strony

         źródło okładki

Motyw główny: z głębin oceanicznych wydostaje się prastara forma życia, która może przynieść zagładę ludzkości.

Watts przenosi akcję z dna Pacyfiku na zniszczoną powierzchnię ziemi. I znów tworzy niesamowity klimat. Druga część trylogii zainteresowała mnie nie mniej niż pierwsza. Ocena: 9/10