Dwa pierwsze numery serii "Robótki na drutach" DeAGOSTINI

Kilka dni temu dzięki uprzejmości wydawnictwa DeAGOSTINI trafiły w moje ręce dwa numery nowej serii "Simple Stylish. Robótki na drutach". Przestudiowałam kursy zawarte w gazetkach, obejrzałam projekty oraz przyjrzałam się dokładnie dołączonym do gazetek włóczkom. Jak to się skończyło? Zapraszam na wpis.

Serię "Robótki na drutach" otwiera numer 1, do którego dołączone są: 2 włóczki (po 25g), druty nr 4 oraz igła. Wraz z drugim numerem otrzymałam dwie kolejne włóczki. 

Zacznę od ogółu - czasopisma wydane są na fajnym, grubszym papierze. Wszystkie strony posiadają po lewej stronie dziurki, a klej spajający całe gazety pozwala na łatwe rozdzielenie poszczególnych kartek - to wszystko wskazuje na zamysł wydawnictwa, aby trzymać czasopisma w segregatorze. Gazetki podzielone są na działy:

projekty - zawierające zdjęcia proponowanych robótek wraz z instrukcjami,

Twoja narzuta - do każdego numeru dołączona jest włóczka, z której można wykonać opisywaną narzutę,

kwadraty - które można wykorzystać do wykonania narzuty (do czego przekonuje wydawnictwo) - na ich przykładzie pokazywana jest nauka ściegów,

technika - vademecum robótek na drutach, kursy od podstaw.

Na początku, kiedy wzięłam pierwszy numer do ręki, zaskoczyło mnie, że na pierwszej stronie, zaraz za okładką, pojawia się prosty projekt do wykonania. Bez żadnego wstępu, nauki dziergania itd. Ale potem przyszły mi do głowy dwie rzeczy. Gazetka przeznaczona jest dla osób, które chcą zacząć swoją przygodę z drutami, trzeba więc je zachęcić do nauki. Czy widząc na pierwszej stronie opisy technik i sposobów dziergania, osoby te chętnie sięgnęły by po druty? Nie wiem, ale na pewno jest większa szansa, że skorzystają z samouczka, wtedy gdy zobaczą rzecz, którą chciałyby wykonać. Dlatego myślę, że całkiem dobrym pomysłem było zachęcenie do nauki właśnie zdjęciem ciekawego projektu i opisem jego wykonania (wraz ze wskazówkami kierującymi na odpowiednie strony z kursem dziergania). Przy czym, cały czas należy pamiętać, że gazetki przygotowane są do przechowywania w segregatorze, więc poszczególne strony można sobie porozdzielać i poukładać zgodnie z własnymi potrzebami. 

Biorąc czasopisma do ręki, wyobraziłam sobie, że jestem początkująca w tym temacie. Sięgnęłam po dołączone do gazety druty i włóczkę, i skierowałam swój wzrok w kierunku działu z podstawami. Spodziewałam się, że będę musiała udawać, że nie umiem wykonywać prawych i lewych oczek. I tutaj spotkało mnie zaskoczenie. W instrukcjach przedstawiona jest zupełnie inna metoda dziergania, niż ta, którą ja znam. Zabrałam się więc do nauki, zastanawiając się dlaczego pani na zdjęciach trzyma nitkę roboczą w prawej ręce, a nie w lewej...

Przeanalizowałam wszystkie ruchy opisane w kursie oraz przedstawione na zdjęciach i stwierdziłam, że tak też można dziergać - poszperałam trochę w Internecie i okazało się, że jest to metoda angielska lub amerykańska (popularniejsza jest u nas metoda kontynentalna).

A tu moje próby (na jednej próbce robiłam najpierw 2 rzędy oczek prawych, a potem 2 rzędy lewych):

W gazetkach są również inne samouczki np. na temat sposobu zakończenia robótki, łączenia dwóch elementów (1 numer) lub dodawania i odejmowania oczek (2 numer).

Przy okazji nauki przetestowałam dodane do gazet włóczki i druty. Bardzo dobrze mi się dziergało tymi drutami - są lekkie, dość krótkie i gładkie. Włóczki (25g każda, skład: 50% wełna, 50% akryl) są całkiem przyjemne w dotyku, miękkie, słabo gryzące, mają włoski, ale nie mechacą się zbytnio w trakcie pracy.

Zanim zajrzałam do samouczka i nauczyłam się nowych sposobów dziergania, obejrzałam sobie projekty, które pojawiły się w pierwszym i drugim numerze. Pojawiają się tutaj bardzo ładne zdjęcia i dość praktyczne przedmioty do samodzielnego wykonania: szalik, pokrowiec na tablet, ocieplacz na kubek (1 numer), poszewka na poduszkę, buciki dla dziecka i nakładki na buty (2 numer). Ja zdecydowałam się przetestować wzór pokrowca na tablet:

Mój tablet nie potrzebuje pokrowca, więc zrobiłam sobie woreczek. Mój woreczek jest o około połowę mniejszy niż proponowany pokrowiec (robótkę dziergałam metodą, którą umiałam wcześniej):

 woreczek: przód i tył

włóczka: DeAGOSTINI

druty: nr 4

wzór: na podstawie wzoru z "Simple Stylish. Robótki na drutach" DeAGOSTINI 
(kwadraty 31oczek x 34 rzędy)

Podoba mi się również poszewka na poduszkę z drugiego numeru - kto wie, może ją wydziergam?

Dwa pierwsze numery dostałam w prezencie. Z tego, co wyczytałam - pierwszy numer kosztował 4,99zł, a drugi 9,99zł. Zostawiam Was z moim opisem tych dwóch gazetek - same/sami zdecydujcie czy warto je kupić.

Na koniec mam pewną sugestię dla wydawnictwa, która ułatwiłaby życie czytelnikom - obok projektów znajduje się wykaz potrzebnych materiałów, z kolei nad wykazem umieszczone jest zdjęcie materiałów, kawałek dalej pojawia się tabelka z określeniem wymiarów próbki, brakuje tutaj jednak konkretnej informacji na temat włóczki, z której zrobiony jest projekt (na zdjęciu niby widać nazwę producenta włóczki, ale trudno odczytać cokolwiek innego) oraz parametrów włóczki w zakresie długości nitki i gramatury motka. Są to bardzo ważne dane, dzięki którym czytelnik będzie wiedział od razu, jaką włóczkę kupić, aby wykonać projekt (owszem można szukać włóczki w sklepie po wymiarach próbki, ale to jest bardziej kłopotliwe niż szukanie po metrażu i gramaturze).

A tak już zupełnie na koniec, pokażę Wam filmik z otwierania paczki od DeAGOSTINI. Proponuję zwrócić szczególną uwagę na artystycznego kota (i spróbujcie nie patrzeć na rozrzucone narzędzia w tle - przesyłka trafiła do mnie na budowie i nie mogłam się powstrzymać od jej natychmiastowego rozpakowania):